Καλυψώ… ένα ελληνικό φαράγγι σαν παραμύθι που έχει πολλές ιστορίες να μας πει.


Καθώς κολυμπάς σε μερικές από τις μεγαλύτερες ελληνικές σε μήκος βάθρες και με το ζόρι κρατάς το κεφάλι έξω από το νερό, κολλάς με την απόμακρη απέναντι όχθη. Το λεπτό πρεβάζι, στο ύψος των ματιών σου ξεχωρίζει τη δική σου πισίνα από αυτή του Αιγαίου.


Προσπαθώ να προσδιορίσω το χρώμα, και να ρυθμίσω το φακό της φωτογραφικής μηχανής κατάλληλα, αλλά δε τα καταφέρνω. Αλλού πράσινο δανειζόμενο την ομορφιά των τεράστιων πλάτανων και των άλλων δέντρων της κοίτης, αλλού μπλε μη μπορώντας να διακρίνεις τον ουρανό μα και τη θάλασσα του ορίζοντα από τις βαθιές βάθρες που οι διαδοχικοί καταρράκτες σχηματίζουν, και αλλού χρυσαφί εικοσιτεσσάρων και βάλε καρατίων από τις συνεχείς αντανακλάσεις του ήλιου που χαρίζεται απλόχερα στο ανοιχτό φαράγγι αυτής της πλευράς του Κισσάβου.


Περισσότερα...